ภาพยนตร์ IFC นําเสนอสารคดีโดยเดวิดชาปิโรและลอรีเกวนชาปิโร เวลาทํางาน: 93นาที
ของ จัดอันดับ R (กินเนื้อคน) ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1950 ศิลปินและนักมานุษยวิทยาชาวนิวยอร์กชื่อ Tobias Schneebaum เดินเข้าไปในป่าฝนของเปรูวางแผนที่จะวาดภาพที่นั่น ความรู้ทางภูมิศาสตร์ของเขาถูก จํากัด ไว้ที่คําแนะนํา: ให้แม่น้ําอยู่ทางขวาของคุณ หนึ่งปีต่อมาเขาเดินออกจากป่าเปลือยกายปกคลุมด้วยสีร่างกายได้พบและอาศัยอยู่กับชนเผ่าอินเดียเป็นเวลาหนึ่งปีเมื่อถึงจุดหนึ่งในช่วงปีนั้นเผ่าก็บุกโจมตีฆ่าศัตรูและกินพวกเขา ชนีบามเข้าร่วมกับพวกเขาในการบริโภคเนื้อมนุษย์ “คุณไม่ได้พยายามที่จะหยุดพวกเขา?”มีคนถามเขาในสารคดีนี้ มันเป็นคําถามประเภทที่ถามโดยคนที่ไม่เคยต้องอยู่กับมนุษย์กินคนตามเงื่อนไขของพวกเขา
ชนีบามไม่ใช่คนแบบที่คุณจะคิดทันทีเกี่ยวกับการผจญภัยครั้งนี้ เจ็ดสิบแปดเมื่อภาพยนตร์เรื่องนี้ถูกสร้างขึ้นเขาเป็นยาสลบรักร่วมเพศที่บรรยายเกี่ยวกับศิลปะและทํางานเป็นไกด์นําเที่ยวบนเรือสําราญ แต่การผจญภัยของเขาไม่ได้ จํากัด อยู่ที่เปรูและในสารคดีพิเศษ “Keep the River on Your Right: A Modern Cannibal Tale” เขายังทบทวนป่าของนิวกินีที่เขาอาศัยอยู่กับชนเผ่าพาคนรักชายและมีการรวมตัวกันกับเพื่อนเก่าของเขา หลายปีผ่านไป แต่เพื่อนยอมรับเขาอย่างอบอุ่นราวกับว่าเขาจากไปเป็นเวลาหนึ่งหรือสองสัปดาห์การเยี่ยมชมบ้านเก่าของเขาในนิวกินีและเปรูไม่ได้ปราศจากอันตราย ชนีบามไม่ได้กังวลเกี่ยวกับสัตว์ป่าหรือโรค แต่มีความกังวลในทางปฏิบัติมากขึ้นในใจของเขาเช่นการทําลายสะโพก: “ถ้าฉันลื่นไถลบนโคลนฉันมีมัน” ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นผลงานของพี่ชายและน้องสาว David Shapiro และ Laurie Gwen Shapiro ผู้ซึ่งเรียนรู้เกี่ยวกับชนีบามและมุ่งมั่นที่จะสร้างภาพยนตร์เกี่ยวกับเขา มันเป็นเรื่องราวที่เขาได้รับการบอกเล่าเป็นเวลาหลายปี เขาเขียนบันทึกเกี่ยวกับการผจญภัยของเขาและเราเห็นคลิปของเขาพูดคุยเกี่ยวกับหนังสือกับไมค์ดักลาสและชาร์ลีโรส เขายังฉันคิดว่าได้รับระยะทางที่ดีจากเรื่องราวของเขาบนเรือสําราญเหล่านั้นแม้ว่าเขาจะไม่ได้กระตือรือร้นเป็นพิเศษที่จะหารือเกี่ยวกับการกินเนื้อคนและเรารู้สึกเจ็บปวดที่สไตล์แห้งและขี้เกียจของเขาพยายามที่จะปกปิด ถามว่าผู้คนมีรสนิยมอย่างไรเขาตอบสั้น ๆ ว่า “ฉันจําไม่ได้” ในอีกจุดหนึ่งในบริบทอื่นเขาสังเกตเห็นว่า “ฉันตายไป สิ่งที่ฉันมีที่ถูกสร้างขึ้นจากฉันและจากนั้นมันก็หายไปหลังจากประสบการณ์เปรู.” เราสามารถคาดเดาว่าเขาเจาะเข้าไปใกล้กับเส้นความผิดของการดํารงอยู่ของมนุษย์ที่เขาสูญเสียการรักษาความปลอดภัยที่ไม่ได้พูดที่เราเดินไปรอบ ๆ ด้วยทุกวัน? สิ่งต่าง ๆ อาจไม่ดีสําหรับเราแม้จะสิ้นหวัง แต่เราจะไม่เปลือยกายในป่าเผชิญหน้ากับรหัสที่เก่าแก่ที่สุดและไม่สามารถเข้าใจได้มากที่สุดของชีวิตกินหรือกิน ชนีบามไม่ได้ตีเราเหมือนอินเดียน่าโจนส์ เขาไม่ได้เข้าไปในป่าเหมือนคนขี้เกียจ สิ่งที่เกิดขึ้นที่นั่นเขาชอบที่จะอธิบายในแง่ของขอบของมันด้านนอก
เรื่องเพศที่เขาพบในนิวกินีเป็นอีกเรื่องหนึ่งและที่นั่นเขาเชียร์ขึ้น ผู้ชายในเผ่าที่เขาอาศัยอยู่ด้วยมีเพศ
สัมพันธ์กับทั้งชายและหญิงและคิดว่าเป็นธรรมชาติ เรารู้สึกว่านี่ไม่ใช่ประเภทของคนเพศที่ไปมองหาในเมืองใหญ่ตะวันตก แต่เป็นงานอดิเรกและการปลอบโยนในหมู่เพื่อน มีความอบอุ่นขี้อายบางอย่างในการกลับมารวมตัวกับคนรักเก่าของเขา แต่แตกต่างกันอย่างลึกซึ้งในด้านของชนีบามมากกว่าของคนอื่นเพราะเพศระหว่างผู้ชายหมายถึงสิ่งที่แตกต่างกับแต่ละคน
ชนีบามอาจพัฒนาการแสดงยืนขึ้นตามการผจญภัยของเขา แต่เขาเป็นมากกว่า muser และสงสัย “คุณอยู่ที่นั่นเพื่อศึกษาพวกเขาไม่ใช่เพื่อเล่นกับพวกเขา” เขากล่าวอย่างรวดเร็วในจุดหนึ่ง ฉันพบเขาในเทศกาลภาพยนตร์โตรอนโตปี 2000 ซึ่งในการสัมภาษณ์และถามคําถามเขาตอบราวกับว่าเขาเป็นครูหรือพยานไม่ใช่คนดัง เราได้เห็นชีวิตก่อนหน้านี้ของเขาในกรีนิชวิลเลจ (อดีตเพื่อนบ้านนอร์แมนเมลเลอร์จําได้ว่าเขาเป็น “คนรักร่วมเพศบ้านของเรา — กลัวของเมาส์ตาย”) และเรียนรู้บางสิ่งบางอย่างของภาพวาดของเขาและหนังสือของเขา
แต่ส่วนใหญ่เราถูกตีโดยชายคนนั้น “เก็บแม่น้ําบนขวาของคุณ” อาจเป็นภาพยนตร์ประเภทที่แตกต่างกันมาก แต่ Shapiros อย่างชาญฉลาดมุ่งเน้นไปที่ความลึกลับของชายคนนี้ที่ไม่ได้รับความพร้อมอย่างงดงามสําหรับการเดินทางในป่าทั้งสองของเขาและเห็นได้ชัดว่าเดินออกไปจากอารยธรรมที่เตรียมไว้เพื่อพึ่งพาความเมตตาของคนแปลกหน้า บางทีมันอาจจะเป็นความไร้เดียงสาของเขามากที่ป้องกันเขา เห็นได้ชัดว่ามนุษย์กินคนไม่มีอะไรต้องกลัวจากเขา วันนี้เราเรียนรู้พวกเขาไม่ได้ฝึกการกินเนื้อคนอีกต่อไปและแน่นอนว่ากําลังเดินทางลงสายการชุมนุมของนายทุนทําให้วัฒนธรรมของพวกเขาและเรียนรู้ที่จะกินอาหารจานด่วน โทเบียสชนีบามไม่เพียง แต่ผู้เข้าชมคนแรกของพวกเขาจาก “อารยธรรม” แต่อ่อนโยนที่สุดของพวกเขา
หมายเหตุ: มู่เล่ที่คณะกรรมการจัดอันดับ MPAA ได้ให้คะแนนภาพยนตร์ที่น่ารักและไร้เดียงสานี้โดยอธิบายว่า “การกินเนื้อคน” ใช่ แต่การกินเนื้อคนไม่เห็นเพียงพูดคุยเท่านั้น ภาพยนตร์เรื่องนี้และ “Freddy Got Fingered” กับทอมกรีนกัดสายสะดือของทารกแรกเกิดในสองสมควรได้รับการจัดอันดับเดียวกันได้อย่างไร?ปกติ ผู้สัมภาษณ์ที่ดูเหมือนตัวประหลาด” ปกติ, ไม่. แต่ในเสื้อยืดสีดําฉีกขาดและทรงผมพังก์พวกเขาดูร่วมสมัยซึ่งแตกต่างจากสัตว์ที่ล้าสมัยโพลีเอสเตอร์ปกกว้างและแห้งเป่าสัมภาษณ์พวกเขา
อังกฤษรอดชีวิตจากปืนพกเพศและพวกเขาส่วนใหญ่รอดชีวิตจากอังกฤษแม้ว่า Lydon ยังคงรู้สึกว่ามันไม่ปลอดภัยสําหรับเขาที่จะกลับไปที่นั่น ตอนนี้เขามีโปรแกรมสัมภาษณ์ใน VH-1 และเว็บ คุกและโจน
