หนึ่งในไม่กี่ซับเงินท่ามกลางการล็อคดาวน์ในปีนี้เพื่อตอบสนองต่อการแพร่ระบาดของ COVID-19
เป็นโอกาสสําหรับการสะท้อนตัวเองอย่างกว้างขวาง ตํานานทางประวัติศาสตร์ที่มักได้รับในห้องเรียนอเมริกันได้รับการยกระดับในขณะที่ความสามารถของเราเองสําหรับการเปลี่ยนแปลงได้รับการทดสอบอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน บางทีอาจไม่มีประเทศใดผลิตการเสียดสีที่เหมาะสมกับช่วงเวลานี้มากกว่าแคนาดาซึ่งทําลายสถิติที่เอมมี่ในปีนี้ด้วยซีซั่นที่หกและซีซั่นสุดท้ายของซิทคอมทําความสะอาดจิตวิญญาณ “Schitt’s Creek” ที่มีผลงานที่ดีที่สุดในอาชีพจากแคทเธอรีนโอฮาราและยูจีนเลวี ทําหน้าที่เป็นการหมุนในศตวรรษที่ 21 บนเพื่อนศิษย์เก่า SCTV Harold Ramis ภาพยนตร์คลาสสิกของ Harold Ramis
“Groundhog Day” การแสดงเป็นศูนย์กลางของสมาชิกในครอบครัวที่มีสิทธิพิเศษซึ่งถูกบังคับให้อยู่ด้วยกันในโมเต็ลราคาถูกเมื่อพวกเขาสูญเสียโชคลาภ หลังจากอดทนต่อความอัปยศอดสูของความอัปยศอดสูตัวละครเหล่านี้เริ่มพัฒนาเป็นคนที่ดีขึ้นและมนุษยชาติที่ลึกซึ้งของพวกเขาถูกแสดงด้วยความจริงใจที่ปลดอาวุธ แน่นอนว่าการไถ่บาปนั้นง่ายกว่าสําหรับบุคคลทั่วไปที่จะประสบความสําเร็จมากกว่าทั้งประเทศและในคุณสมบัติการเปิดตัวที่เหนือจริงของ Matthew Rankin “The Twentieth Century” ด้านที่น่าชื่นชมและมักจะมันวาวของอัตลักษณ์ของแคนาดานั้นเต็มไปด้วยความเฉลียวฉลาดพราว โดยไม่คํานึงถึงที่อยู่หรือความรู้เกี่ยวกับ Great White North ผู้ชมอาจพบว่านิทานการ์ตูนเรื่องนี้มีความเกี่ยวข้องอย่างหนาวเหน็บเนื่องจากโลกกําลังตกอยู่ในภาวะล่มสลายของเผด็จการ
แม้ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะเป็นเรื่องที่เห็นได้ชัดเกี่ยวกับช่วงต้นปีของ William Lyon Mackenzie King ที่นําหน้าคําที่ไม่ติดต่อกันสามคําของเขาในฐานะนายกรัฐมนตรีของแคนาดา แต่ก็มีชีวประวัติน้อยกว่าฝันกลางวันที่มีนักเรียนมัธยมปลายที่เบื่อหน่ายในชั้นเรียนประวัติศาสตร์เนื่องจากความคิดของเขาเปลี่ยนไปอย่างไม่ใส่ใจต่อความทรงจําที่เบี่ยงเบนความสนใจของ Monty Python สําหรับผู้ที่ไม่ได้รับการศึกษาในมรดกของเขากษัตริย์อาจดูเหมือนเป็นทางเลือกที่แปลกสําหรับการเยาะเย้ยเมื่อพิจารณาว่าเขาประสบความสําเร็จในการนําประเทศของเขาผ่านสงครามโลกครั้งที่สองในขณะที่จัดตั้งโปรแกรมสวัสดิการสังคมที่สําคัญ อย่างไรก็ตามเมื่อมองใกล้ๆ ในชีวิตของเขาเผยให้เห็นถึงความแปลกประหลาดมากมาย – การขาดทักษะทางสังคมสถานะของเขาในฐานะหนุ่มโสดที่อาจปิดตัวลงอิทธิพลของ séances ต่อการตัดสินใจทางการเมืองของเขาและจุดบอดที่อาจรุนแรงมากกว่าสองสามจุด เขาล้มเหลวที่จะใช้ภาวะซึมเศร้าครั้งใหญ่อย่างจริงจังไม่ชอบข้อตกลงใหม่ของประธานาธิบดีรูสเวลต์กีดกันผู้อพยพชาวจีนและผู้ลี้ภัยชาวยิวไม่ให้เข้าประเทศของเขาและทํานายในช่วงทศวรรษที่ 1930 ว่าอดอล์ฟฮิตเลอร์จะถือว่าเป็นวีรบุรุษตามคําสั่งของโจนออฟอาร์ค “เขาเป็นคนที่รักเพื่อนมนุษย์และประเทศของเขาอย่างแท้จริงและจะเสียสละเพื่อความดีของพวกเขา” กษัตริย์เขียนไว้ในบันทึกของเขาโดยไม่รู้ตัวโดยสันนิษฐานว่าเขาสามารถช่วยนําทางฮิตเลอร์และเยอรมนีโดยรวมไปยังสถานที่แห่งสันติภาพ ระดับความส่ายของฮับริสนี้ยืนยันว่านายกรัฐมนตรีมีหัวของเขาอย่างน้อยบางส่วนอยู่ในเมฆซึ่งทําให้สุนทรียศาสตร์ของภาพยนตร์เรื่องนี้เปียกโชกไปด้วยสิ่งประดิษฐ์ที่เพิ่มขึ้นอย่างเหมาะสม
แรงบันดาลใจจากความเปราะบางที่น่าปวดหัวที่เปล่งออกมาโดยกษัตริย์ในไดอารี่ของเขาเอง
“The Twentieth Century” ใช้รูปแบบของพอร์ทัลเวียนหัวในจิตใต้สํานึกของนักการเมืองหล่อคนจริงจากชีวิตของเขาเป็นบทบาทที่เป็นทั้งสมมติหรือคอมโพสิตเช่นเดียวกับกษัตริย์เอง recast ฮิตเลอร์เป็นโจนออฟอาร์ค ตัวอย่างเช่นลอร์ดมินโตผู้ที่ชื่นชอบกีฬาสมัครเล่นถูกเปลี่ยนที่นี่เป็นลอร์ดมูโต (Séan Cullen, ช่อง Jim Broadbent ใน “Moulin Rouge!”) เผด็จการมหึมาพ่นคําโกหกที่เกลียดชังเกี่ยวกับชาวโบเออร์ของแอฟริกาใต้ที่เขาหวังว่าจะกําจัดโดยอ้างว่าพวกเขาเป็นครึ่งคนครึ่งช้างครึ่งช้าง แรงกินมีความสนุกสนานเป็นพิเศษกับ Dr. Wakefield (Kee Chan) ตัวละครที่น่ากลัวที่ผู้กํากับยอมรับในรอบปฐมทัศน์ TIFF ของภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจจากแผนการที่ถูกกล่าวหาของ John Harvey
Kellogg สําหรับซีเรียลคอร์นเฟลกยอดนิยมของเขาเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้บริโภคช่วยตัวเอง ความอัปยศทางเพศและการปราบปรามของกษัตริย์ซึ่งอาจได้รับแรงหนุนจากความรู้สึกที่เขาคาดว่าซ่อนไว้สําหรับผู้ว่าราชการจังหวัดที่ได้รับการแต่งตั้งลอร์ดทวีดสมูร์เป็นที่ประจักษ์ในเครื่องรางเท้าที่ขู่ว่าจะกลายเป็น “อาชญากรรมต่อศักดิ์ศรีของชาติ” เวคฟิลวางนาฬิกาปลุกที่อวัยวะเพศของกษัตริย์ที่จะส่งเสียงเมื่อใดก็ตามที่เขาถูกกระตุ้นส่งผลให้หนึ่งในชุดที่วุ่นวายจํานวนมาก ตามที่แสดงโดย Dan Beirne ตลกประเสริฐคิงออกมาเป็นเด็กชายของแม่ที่ใจร้อนซึ่งไร้เงื่อนงําอย่างถี่ถ้วนเขามักจะเข้าใจผิดพิณสําหรับทรัมเป็ต ความคิดของเขาในการให้กําลังใจเด็กหญิงที่ป่วย (Satine Scarlett Montaz) ที่สถาบันสําหรับเด็กที่ชํารุดคือการมอบตราที่ผลิตจํานวนมากของเธอที่แสดงใบหน้าของเขาในขณะที่ยื่นผ้าเช็ดหน้าที่บอบบางให้เธอเมื่อเธอไอเป็นเลือด
ทุกเฟรมของภาพนี้เป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่ไร้สาระด้วยชุดการแสดงออกหุ่นที่ไม่ดีและกระบองเพชรอุทาน ไม่เพียง แต่อัตราส่วนภาพที่บีบอัดของภาพยนตร์และภาพแบบเก่ารับประกันการเปรียบเทียบกับผลงานของ Guy Maddin ผู้มีวิสัยทัศน์ชาวแคนาดาเท่านั้น Rankin ยังตอกย้ําถึงความขบขันที่โดดเด่นของผู้สร้างภาพยนตร์ที่มีชื่อเสียงอารมณ์ขันการประชดประชันและความเศร้าโศกที่จู้จี้ ในรูปแบบ Pythonesque ที่แท้จริงนักแสดงหลายคนถูกคัดค้านเพศรวมถึงผู้ร่วมงานของ Maddin บ่อยครั้ง Louis Negin ในฐานะแม่ของกษัตริย์ซึ่ง cackle ที่น่ารังเกียจจะพอดีกับห้อง 237 ที่โรงแรมมองข้าม ทิศทางศิลปะของ Dany Boivin ทําให้การใช้ลวดลายสามเหลี่ยมที่โดดเด่นซึ่งเห็นได้ในทุกสิ่งตั้งแต่การไหลของน้ําแข็งที่โรแมนติกไปจนถึงเนินเขาที่รกร้างด้วยตอไม้ ไม่ว่าภาพนี้จะมีไว้เพื่อแสดงถึง “สามเหลี่ยมแอตแลนติกเหนือ” ซึ่งบันทึกการพึ่งพาแคนาดาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นกับสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกา (และอาจกระตุ้นให้ประเทศสนับสนุนการกดขี่ของอังกฤษในช่วงสงครามโบเออร์ครั้งที่สอง) ถูกทิ้งไว้ถึง
credit : hopliteencounter.com, naturalstoneexporters.com, serinforstaterep.com, wikiserverdns.com, observatoriosiderense.com
