ไอเดียกลายเป็นความจริงสมาคมประวัติศาสตร์แห่งไลบีเรีย (HSL) เว็บสล็อตออนไลน์ มีความยินดีที่จะเข้าร่วมกับรัฐบาลไลบีเรียเพื่อรำลึกถึงเหตุการณ์สำคัญครั้งสำคัญนี้ เนื่องจากแนวคิดที่ว่าจะเป็นที่หลบภัยสำหรับนาฬิกาชาวอเมริกันผิวดำที่ถูกดูหมิ่นฟรีเป็นเวลาสองศตวรรษ เหตุผลหลักของ HSL อุทิศให้กับข้อเสนอที่ว่าการรู้และรักษาอดีตของไลบีเรียยังคงเป็นงานอันสูงส่ง ในโอกาสอันเป็นมงคลนี้ HSL เห็นว่าเป็นการเหมาะสมที่ไม่เพียงแต่จะออกแถลงการณ์นี้เท่านั้น แต่ยังต้องยืนยันความเชื่อหลักของภารกิจด้วย กล่าวคือ จะเป็น “ส่วนหนึ่งของเสียงระดับชาติที่ไกล่เกลี่ยเรื่องประวัติศาสตร์” นอกจากนี้ ถ้อยแถลงยังเป็นเรื่องเล่าสั้นๆ เกี่ยวกับการอพยพและการขึ้นฝั่งของชาวผิวดำที่เป็นอิสระเมื่อวันที่ 7 มกราคม ค.ศ. 1822 เกี่ยวกับเกาะพรอวิเดนซ์ซึ่งปัจจุบันคือเกาะพรอวิเดนซ์ ซึ่งตั้งต้นของการก่อตั้งสาธารณรัฐในศตวรรษต่อมาในปี ค.ศ. 1847
การเป็นทาสในอเมริกา
ในตอนแรก คนผิวดำ (ปัจจุบันคือ 14% ของประชากรสหรัฐ) จบลงที่อเมริกาผิวขาวส่วนใหญ่ได้อย่างไร คำตอบคือการค้าทาสข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก การบังคับขนส่งชาวแอฟริกันที่ถูกคุมขังข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกไปสู่การเป็นทาสในอเมริกา—เช่น อเมริกาเหนือ ใต้ และอเมริกากลาง และแคริบเบียน (อินเดียตะวันตก) แม้ว่าชาวแอฟริกันประมาณ 12.5 ล้านคนถูกส่งมาจากแปดภูมิภาคระหว่างปี 1525 ถึง 1866 แต่จริงๆ แล้วมีเพียง 10.7 ล้านคนเท่านั้นที่ลงจากเรือ ส่วนที่เหลือเสียชีวิตระหว่างการเดินทางที่บาดใจข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกหรือ Middle Passage ปัจจุบันไลบีเรียและไอวอรี่โคสต์ (รู้จักกันในชื่อ Windward Coast) ส่งออก 287,366 หรือ 2.2% ของ 12.5 เมตร ในบรรดาประเทศที่ได้รับ 10.7m นั้น 45% ของบราซิลประกอบด้วยส่วนแบ่งของสิงโตซึ่งแตกต่างจากสหรัฐอเมริกาที่ดูดซับ 388,747 หรือ 3.6% (เข้าถึง 20 กันยายนhttp://slavevoyages.org/tast/assessment/estimates.faces ) แต่ทั้งๆ ที่มีการนำเข้าน้อยกว่า แต่ประชากรชาวอเมริกันเชื้อสายแอฟริกันอเมริกันก็เพิ่มขึ้น เช่น จาก 1.5 ล้านคนในปี 1820 เป็น 3.9 ล้านคนในปี 1860 (Hine et al., 2012) เกือบสองเท่าของบราซิลในช่วงกลางศตวรรษ (Lindsay, 2008) . การเพิ่มขึ้นต้องเป็นไปโดยธรรมชาติเป็นส่วนใหญ่ เนื่องจากสหรัฐฯ ห้ามมิให้นำเข้าชาวแอฟริกันที่ถูกกดขี่ในปี 1808
กลายเป็นอิสระ
การเติบโตนี้เป็นที่มาของประชากรผิวดำที่เป็นอิสระ แต่ทาสกลายเป็นอิสระได้อย่างไร ในเมื่อสหรัฐฯ ไม่ได้เลิกเป็นทาสจนถึงปี 1865? เนื่องจากความเป็นทาสของทรัพย์สินของโลกใหม่ทำให้บุคคลสูญเสียศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ผู้คนที่เป็นทาสจึงมองหาวิธีที่จะหลบหนีจากการเป็นทาสชั่วนิรันดร์ ตัวอย่างเช่น บางคนทำงานล่วงเวลาภายใต้ความยากลำบาก หาเงิน และซื้ออิสรภาพ คนอื่นโชคดีที่เกิดมามีอิสระ ยังมีอีกหลายคนเป็นอิสระจากผู้ถือทาส แม้ว่าผู้ถือทาสบางคนมีแนวโน้มที่จะเนรเทศไปยังไลบีเรียเป็นเงื่อนไขเบื้องต้นสำหรับการใช้แรงงานมนุษย์ นอกจากนี้ ทาสจำนวนมากยังหลบหนีจากป้อมปราการแห่งการเป็นทาสทางตอนใต้สำหรับรัฐทางตอนเหนือที่เลิกทาสไปก่อนหน้านี้ เช่น เพนซิลเวเนีย (1780) อย่างไรก็ตาม พระราชบัญญัติทาสลี้ภัยในปี ค.ศ. 1850 มีวัตถุประสงค์เพื่อส่งคืนผู้หลบหนี อย่างไรก็ตาม
การเพิ่มขึ้นนี้เป็นที่มาของความหวาดกลัวต่อกลุ่มชาวไร่ชาวไร่ชาวไร่ที่มีอำนาจและเชื่อมโยงทางการเมืองของภาคใต้ซึ่งอาศัยแรงงานผิวดำที่เป็นทาสเพื่อความมั่งคั่งที่เกิดจากสวนขนาดใหญ่ของฝ้าย ข้าว อ้อย และอื่นๆ ชาวไร่มองว่าจำนวนคนผิวดำที่เป็นอิสระที่เพิ่มขึ้นนั้นเป็นภัยคุกคามต่อสวัสดิภาพทางเศรษฐกิจของพวกเขา ตัวอย่างเช่น การปรากฏตัวของคนผิวดำที่เป็นอิสระถูกมองว่าเป็นแรงบันดาลใจให้กลุ่มคนที่เป็นทาส (เกือบ 4 เมตรในปี 1860) เพื่อต่อต้านการเป็นทาส ตัวอย่างของการต่อต้านนั้นคือการลุกฮือของทาสต่างๆ เช่น การจลาจลสโตนโนในปี ค.ศ. 1739 ในเซาท์แคโรไลนา การปฏิวัติเฮติที่นองเลือดในปี ค.ศ. 1791 ซึ่งอดีตทาสได้ทำลายอาณานิคมน้ำตาลของฝรั่งเศสที่เจริญรุ่งเรืองของเฮติในปัจจุบัน ได้ก่อตั้งประเทศเอกราชของเฮติในปี ค.ศ. 1804 และสังหารอาณานิคมของฝรั่งเศส เว็บสล็อต
